Περιφερικές αγγειακές αποφρακτικές ασθένειες
Περιφερικές αγγειακές αποφρακτικές ασθένειες Η περιφερική αγγειακή απόφραξη είναι μια σημαντική κατάσταση που δεν πρέπει να παραμεληθεί. Οι ασθένειες αγγειακής απόφραξης ποικίλλουν ανάλογα με τη θέση του φραγμένου αγγείου και την περιοχή που επηρεάζει.
Προσοχή στην εγκεφαλοαγγειακή απόφραξη!
Περιφερική αγγειακή νόσος (ΠΑΝ) είναι η στένωση ή απόφραξη των αιμοφόρων αγγείων εκτός από τις στεφανιαίες αρτηρίες που τροφοδοτούν την καρδιά με τέτοιο τρόπο ώστε να μην μπορούν να παραδώσουν αρκετό αίμα στα όργανα που παρέχουν.
Εμφανή συμπτώματα της αθηροσκλήρωσης: Πόνος
Η πιο κοινή καταγγελία για περιφερικές αγγειακές αποφράξεις είναι ο πόνος. Ο πόνος έχει τα δικά του χαρακτηριστικά. Τα άτομα με απόφραξη βιώνουν πόνο όταν περπατούν σε μια συγκεκριμένη απόσταση. Καθώς η απόφραξη αυξάνεται, η απόσταση περπατήματος γίνεται μικρότερη. Συνήθως εκδηλώνεται ως κράμπες. Ωστόσο, περνάει μετά από 2-5 λεπτά ανάπαυσης.
Πιο συχνή σε άτομα που έχουν υποστεί καρδιακή προσβολή
Οι παράγοντες κινδύνου για περιφερική αθηροσκλήρωση περιλαμβάνουν διαβήτη, μακροχρόνια υπέρταση, μακροχρόνιες διαταραχές του μεταβολισμού των λιπιδίων, οικογενειακό ιστορικό αθηροσκλήρωσης, ουρική αρθρίτιδα, έλλειψη άσκησης και εθισμό στη νικοτίνη. Η PDH (δυσκρασίες κυττάρων πλάσματος) είναι επίσης πιο συχνή σε άτομα με στεφανιαία νόσο, καρδιακές προσβολές και προσωρινά ή μόνιμα εγκεφαλικά επεισόδια. Οι διαγνωστικές μέθοδοι περιλαμβάνουν έλεγχο παλμών και φυσική εξέταση, καθώς και υπερηχογραφία Doppler, αγγειογραφία MR, αγγειογραφία υπολογιστικής τομογραφίας και συμβατική αγγειογραφία. Τα προβλήματα που προκαλούνται από περιφερικές αγγειακές αποφράξεις μπορούν να αναφέρονται ως εξής
ΩΣ αποτέλεσμα της απόφραξης των αιμοφόρων αγγείων στον εγκέφαλο: Εγκεφαλικό επεισόδιο / παράλυση
Οταν η κυκλοφορία σε μια περιοχή του εγκεφάλου διακόπτεται για περισσότερο από λίγα λεπτά, τα εγκεφαλικά κύτταρα σε αυτή την περιοχή καταστρέφονται και το άτομο χάνει την όραση, την ομιλία, την κίνηση ή την αίσθηση σε ορισμένα μέρη του σώματος. Εάν η υποκείμενη κατάσταση της νόσου είναι προσωρινή, Τα συμπτώματα είναι επίσης προσωρινά και αυτή η κατάσταση ονομάζεται “παροδική ισχαιμική επίθεση”. Αλλά αν δεν είναι, το άτομο είχε ένα εγκεφαλικό επεισόδιο.
Πνευμονική εμβολή
Πνευμονική εμβολή είναι όταν ένας θρόμβος σε μια φλέβα σπάει και μπλοκάρει μια πνευμονική αρτηρία. Μια μείωση της ροής του αίματος των πνευμόνων κατά 2/3 οδηγεί σε θάνατο. Είναι επομένως μια απειλητική για τη ζωή κατάσταση. Η πηγή της θρόμβωσης (απόφραξη φλέβας από θρόμβο αίματος) είναι 90% οι φλέβες των κάτω άκρων (πόδια) και πυελικές φλέβες. Η πνευμονική εμβολή εμφανίζεται σε περίπου το ήμισυ των ατόμων με βαθιά φλεβική θρόμβωση (DVT).
Απόφραξη αυχενικής αρτηρίας: Καρωτιδική νόσος
Η καρωτιδική νόσος προκαλείται από στένωση ή απόφραξη των καρωτιδικών αρτηριών, οι οποίες τρέχουν κατά μήκος και των δύο πλευρών του λαιμού, εισέρχονται στο κρανίο και τροφοδοτούν και τα δύο ημισφαίρια του εγκεφάλου. Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα της καρωτιδικής νόσου είναι τα εξής: Απώλεια δύναμης και κίνησης και μούδιασμα στο χέρι ή το πόδι στην αντίθετη πλευρά της προσβεβλημένη καρωτιδικής αρτηρίας, προσωρινή ή μόνιμη οπτική βλάβη στην ίδια πλευρά, λιποθυμία, απώλεια συνείδησης, παράλυση του προσώπου και διαταραχές ομιλίας. ΕΚΤΟΣ από την κλινική εξέταση, στη διάγνωση χρησιμοποιούνται διάφορες μέθοδοι όπως η υπερηχογραφία Doppler, η αγγειογραφία MR, η αγγειογραφία CT και η συμβατική αγγειογραφία.
Καρωτιδική αρτηριακή νόσος θεραπεία Ιατρική θεραπεία:
Θεραπεία των συννοσηροτήτων με διαχείριση κινδύνου, αραιωτικά αίματος και αγγειοδιασταλτικά. Επεμβατικές θεραπείες: Εφαρμόζονται μόνο σε στενεμένα αλλά όχι εντελώς μπλοκαρισμένα καρωτίδια αγγεία. Χειρουργική θεραπεία: Κατατάσσεται πρώτη όσον αφορά τη συχνότητα εφαρμογής μεταξύ των μη καρδιακών αγγειακών λειτουργιών. Η χειρουργική θεραπεία συνίσταται στην αφαίρεση της πλάκας που προκαλεί στένωση με τη μέθοδο της ενδοαρτεδεκτομής υπό γενική, περιφερειακή ή τοπική αναισθησία και, εάν είναι απαραίτητο, στη διεύρυνση της στενωμένης καρωτιδικής αρτηρίας με πλαστική επιθέματος, και εάν έχει επαρκή διάμετρο, άμεσο κλείσιμο.
Περιφερικές αγγειακές αποφρακτικές ασθένειες: Φλεβική θρόμβωση
Τα φλεβικά μπλοκαρίσματα εξηγούνται ως ο σχηματισμός θρόμβου στη φλέβα και η προσθήκη φλεγμονωδών αλλαγών διαφόρων βαθμών σε αυτόν τον σχηματισμό. Εάν υπάρχει μια φλεγμονώδης κατάσταση, αυτό ονομάζεται θρομβοφλεβίτιδα. Χαρακτηρίζεται από πόνο, οίδημα, αυξημένη
θερμοκρασία, ερυθρότητα και ευαισθησία στη φλέβα. Οι φλεβικές αποφράξεις εμφανίζονται συχνότερα στις φλέβες των μόσχων. Οίδημα, πόνος, ερυθρότητα, αυξημένη θερμοκρασία και ευαισθησία παρατηρούνται σε αυτή την περιοχή. Σε μερικούς ανθρώπους, υπάρχει κίνδυνος ο θρόμβος να σπάσει και να ρίξει στην καρδιά και τους πνεύμονες. Σε αυτή την περίπτωση, μπορεί να εμφανιστεί καρδιακή και πνευμονική εμβολή. Σε αυτή την περίπτωση, η δύσπνοια ή ο πόνος στο στήθος μπορεί να είναι στην πρώτη γραμμή. Η υπερηχογραφία Doppler χρησιμοποιείται στη διάγνωση των αποφράξεων των φλεβών, μια μέθοδος που παρέχει ακριβή αποτελέσματα όταν εκτελείται από έμπειρες ομάδες εξέτασης και χρησιμοποιείται εύκολα για την παρακολούθηση της πορείας του συμβάντος επειδή είναι μη επεμβατική.
Η παχυσαρκία είναι ένας παράγοντας κινδύνου για βαθιά φλεβική θρόμβωση (DVT)
Παράγοντες κινδύνου για εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση (DVT):
• Κακοήθεια (καρκίνος) • Επεμβάσεις ισχίου και πυέλου • Παχυσαρκία • Παρουσία κιρσών • Περιορισμός κίνησης • Εγκυμοσύνη • Χρήση από του στόματος αντισυλληπτικών (φάρμακο ελέγχου των γεννήσεων) • Προηγούμενο DVT (απόφραξη φλέβας) • Γήρας
Πως αντιμετωπίζεται η εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση;
Σε εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση, εάν μια μεγάλη φλέβα επηρεάζεται, το άτομο νοσηλεύεται. Ωστόσο, εάν ο θρόμβος είναι σε μια μικρή φλέβα, όπως αυτή κάτω από το γόνατο, το άτομο μπορεί να αντιμετωπιστεί χωρίς νοσηλεία. Συχνά απαιτείται ξεκούραση στο κρεβάτι, ακόμη και για μικρό χρονικό διάστημα. Η φαρμακευτική αγωγή συνήθως χορηγείται με τη μορφή αραιωτικών του αίματος και διαλυτών θρόμβων κατά την πρώιμη περίοδο. Στη συνέχεια, οι καθημερινές σωματικές δραστηριότητες ξεκινούν με κάλτσες συμπίεσης. Η χειρουργική θεραπεία μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε περιπτώσεις που δεν ανταποκρίνονται στην ιατρική θεραπεία και όπου υπάρχει κίνδυνος γάγγραινας και σοβαρής πνευμονικής εμβολής.
