Τα πάντα για τους τραυματισμούς του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου
Τα πάντα για τους τραυματισμούς του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου Οι τραυματισμοί του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου, οι οποίοι είναι πιο συχνοί σε γυναίκες αθλητές, συνήθως αντιμετωπίζονται χειρουργικά. Οι περιέργεια για τους τραυματισμούς του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου είναι στο άρθρο μας…
Πως συμβαίνουν οι τραυματισμοί του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου;
Ο πρόσθιος χιαστός σύνδεσμος, ο οποίος βρίσκεται στο κέντρο του γόνατος και τρέχει από έξω προς τα μέσα και από την πλάτη προς τα εμπρός, είναι ο πιο σημαντικός σύνδεσμος που περιορίζει την περιστροφική κίνηση του γόνατος. Αυτός ο σύνδεσμος συνδέει το μηριαίο οστό (μηριαίο οστό) και το οστό της κνήμης (κνήμη). Το κύριο καθήκον αυτού του συνδέσμου είναι να αποτρέψει την κνήμη από το να προχωρήσει προς τα εμπρός και να γυρίσει προς τα μέσα. Οι τραυματισμοί του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου συμβαίνουν με δύο τρόπους:
• Με άμεση επαφή (επαφή) • ΧΩΡΙΣ ΕΠΑΦΗΣ (μη ΕΠΑΦΗΣ). Αυτός ο τύπος τραυματισμού είναι πιο συνηθισμένος,
ειδικά σε γυναίκες αθλητές, και εμφανίζεται τη στιγμή της πτώσης στο έδαφος μετά το άλμα.
Συμπτώματα τραυματισμών πρόσθιου χιαστού συνδέσμου
Στην περίπτωση των τραυματισμών του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου με άμεση επαφή, ο αθλητής έχει ελάχιστες πιθανότητες να τον αποτρέψει, ενώ οι τραυματισμοί του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου χωρίς επαφή μπορούν εν μέρει να προβλεφθούν και να προληφθούν. Αυτός ο τραυματισμός συμβαίνει όταν το γόνατο περιστρέφεται προς τα μέσα και τα γόνατα έρχονται πιο κοντά το ένα στο άλλο, ενώ τα πόδια είναι σε επαφή με το έδαφος. Κατά τη στιγμή ενός τέτοιου τραυματισμού, ένας “ποπ” ήχος από το γόνατο και το πρήξιμο του γόνατος λίγες ώρες μετά το συμβάν θα πρέπει να φέρει στο μυαλό έναν πρόσθιο χιαστό τραυματισμό συνδέσμου.
ΠΟΙΟΣ είναι πιο πιθανό να υποφέρει από τραυματισμούς πρόσθιου χιαστού συνδέσμου;
Οι τραυματισμοί του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου, οι οποίοι είναι πολύ συχνοί στους
αθλητές, είναι πιο συχνοί ειδικά στις γυναίκες αθλητές. Η πιθανότητα εμφάνισης σε γυναίκες αθλήτριες είναι 4-8 φορές υψηλότερη από ό, τι στους άνδρες. Είναι κυρίως ορατό σε όσους κάνουν τα ακόλουθα αθλήματα:
Ποδόσφαιρο • Μπάσκετ • Χάντμπολ • Σκι
Τα πιο σημαντικά κοινά χαρακτηριστικά αυτών των αθλημάτων είναι ότι περιλαμβάνουν ξαφνική διακοπή, αλλαγή κατεύθυνσης και ταχύτητας. Οι αθλητές με προβλήματα πτώσης, ειδικά οι αθλήτριες, θα πρέπει να υποβληθούν σε πιο προσεκτική κλινική και ακτινολογική εξέταση.
Εξέταση του μηχανισμού του τραυματισμού του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου
Εάν το άτομο είναι σε αθλητικό διαγωνισμό, δεν μπορεί να συνεχίσει μετά τον τραυματισμό και πηγαίνει στο περιθώριο. Αυτή είναι η καλύτερη στιγμή για να εξετάσει το άτομο παρά τον πόνο. Εάν το άτομο δεν μπορεί να εξεταστεί αυτή τη στιγμή, η εξέταση μπορεί να είναι τόσο δύσκολη όσο και παραπλανητική λόγω προστατευτικού μυϊκού σπασμού καθώς το γόνατο μπορεί να διογκωθεί λόγω αιμορραγίας λίγες ώρες αργότερα. Κατά τη διάρκεια της εξέτασης, το μοτίβο του συμβάντος προσπαθεί να ανακατασκευαστεί και ο περιορισμός του συνδέσμου στο συμβάν ελέγχεται κατά τη διάρκεια αυτής της δοκιμής. Ορισμένες θέσεις γόνατος που κανονικά δεν μπορούν να επιτευχθούν με άθικτο σύνδεσμο μπορούν να επιτευχθούν με ρήξη πρόσθιου χιαστού συνδέσμου. ΑΥΤΕΣ οι κινήσεις είναι αυξημένη κίνηση προς τα εμπρός και προς τα έξω περιστροφή της κνήμης.
Πως γίνεται η διάγνωση; Ακτινογραφία:
Μπορεί να χρειαστεί για να διαπιστωθεί αν υπάρχει κάταγμα. MRI: ΕΚΤΟΣ από το πρόσθιο σχίσιμο του σταυροειδούς συνδέσμου, μπορεί να αποκαλύψει βλάβη σε άλλους συνδέσμους, μηνίσκο και χόνδρο. ΩΣ εκ τούτου, είναι πολύ χρήσιμο να αποκαλυφθεί ένα συνοδευτικό πρόβλημα κατά τη στιγμή του τραυματισμού.
Θεραπεία τραυματισμού πρόσθιου χιαστού συνδέσμου
Δεν είναι δυνατόν ένα πλήρες δάκρυ του συνδέσμου να επουλωθεί από μόνο του. Πολύ σπάνια, υπάρχουν επιστημονικές μελέτες που δείχνουν ότι η πλήρης επούλωση μπορεί να είναι δυνατή με μη χειρουργική θεραπεία σε ρήξεις κοντά στο οστό. Στη θεραπεία ενός πλήρους δακρύου, 1/3 από τους ανθρώπους μπορούν να συνεχίσουν την παλιά τους ζωή
χωρίς χειρουργική επέμβαση. Το δεύτερο 1/3 μπορεί να έχει σοβαρή μείωση της απόδοσης. ΩΣ εκ τούτου, μπορεί να πραγματοποιηθεί χειρουργική θεραπεία. Οι υπόλοιποι 1/3 μπορούν να συνεχίσουν τη ζωή τους με μη χειρουργικούς τρόπους μειώνοντας το επίπεδο δραστηριότητάς τους. ΩΣ εκ τούτου, η θεραπεία διαμορφώνεται ανάλογα με τις προσδοκίες του ατόμου από τον αθλητισμό και την καθημερινή ζωή, συνοδεύοντας δευτερογενείς τραυματισμούς, την απόδοση του γόνατος και την ηλικία του ατόμου. Η μη χειρουργική θεραπεία είναι με βάση την πρώτη εξάλειψη των πρησμένων και επώδυνων προβλημάτων του γόνατος του ατόμου και στη συνέχεια την ενίσχυση των τετρακέφαλων και των μυών των μηριαίων στο γόνατο και το ισχίο, κοιλιακούς, πόδια και πίσω μυς, οι οποίοι έχουν μειωθεί λόγω μη χρήσης, και την ανάκτηση της αίσθησης της ισορροπίας και της θέσης που έχει μειωθεί μετά τον τραυματισμό. Η χειρουργική επέμβαση μπορεί να είναι απαραίτητη εάν αυτή η προσέγγιση αποτύχει να ανακουφίσει την αίσθηση της κενότητας του γόνατος.
Φυσικοθεραπεία μετά από χειρουργική επέμβαση τραυματισμού πρόσθιου χιαστού συνδέσμου
Ο ορθοπεδικός θεωρεί την πιο κατάλληλη χειρουργική προσέγγιση και αποφασίζει για το πιο κατάλληλο νέο υλικό πρόσθιου χιαστού συνδέσμου. Μεταξύ αυτών των επιλογών, οι πιο συχνά χρησιμοποιούμενες εναλλακτικές λύσεις είναι ο Αχίλλειος τένοντας που λαμβάνεται από τους μυς του ατόμου ή από ένα νεκρό άτομο. Η αποκατάσταση μετά από χειρουργική θεραπεία είναι τόσο σημαντικό βήμα όσο η χειρουργική επέμβαση. Αν και ο πιο σημαντικός παράγοντας που καθορίζει αυτή τη διαδικασία είναι η επιτυχία της χειρουργικής επέμβασης, η απόδοση των αθλητών μπορεί να επηρεαστεί αρνητικά εάν η αποκατάσταση μετά από μια καλή χειρουργική επέμβαση δεν εκτελείται επαρκώς. Στη διαδικασία αποκατάστασης, είναι πολύ σημαντικό το άτομο, η οικογένειά του, ο προπονητής, ο γιατρός που πραγματοποίησε τη χειρουργική επέμβαση, ο ειδικός φυσικοθεραπείας και αποκατάστασης που δημιουργεί το πρόγραμμα αποκατάστασης και ο φυσιοθεραπευτής να βρίσκονται σε αρμονία.
