Πέτρα νεφρού
Τα νεφρά εξασφαλίζουν ότι οι ουσίες αποβλήτων απομακρύνονται από το σώμα για να συνεχιστεί η ζωή. Από την άλλη πλευρά, οι πέτρες στα νεφρά μπορούν να σχηματιστούν λόγω προβλημάτων στο μηχανισμό που σχετίζεται με αυτό το έργο στα νεφρά, τα οποία έχουν επίσης το καθήκον να φιλτράρουν ορισμένες ουσίες που είναι απαραίτητες για το σώμα και να προσαρμόζουν τα επίπεδά τους. Αν και δεν είναι ακόμα σαφές γιατί αυτοί οι μηχανισμοί διαταράσσονται, πιστεύεται ότι η ασθένεια των λίθων συμβαίνει λόγω διαφόρων παραγόντων που κυμαίνονται από τη διατροφή έως τη γενετική, τη γεωγραφία και το φύλο. Μερικές φορές αυτές οι πέτρες, οι οποίες μερικές φορές δεν παρουσιάζουν συμπτώματα για μεγάλο χρονικό διάστημα, μερικές φορές πέφτουν στο ουροποιητικό σύστημα και προκαλούν στους ασθενείς να εφαρμόσουν σε ιδρύματα υγείας με αφόρητο πόνο.
Αιτίες
Ορισμένα μέταλλα στο αίμα διαλύονται στα ούρα σε μια ορισμένη διαλυτότητα όταν απεκκρίνονται μέσω των νεφρών. Ωστόσο, καθώς η διαλυτότητα των κρυστάλλων μειώνεται και συσσωρεύεται λόγω διαφόρων λόγων, οι κρύσταλλοι καταρρέουν στα συστήματα συλλογής που βρίσκονται στο νεφρό και σχηματίζονται πέτρες. Περίπου το 80% των λίθων είναι πέτρες οξαλικού ασβεστίου. Επιπλέον, εμφανίζονται πέτρες που οφείλονται σε λοιμώξεις, πέτρες ουρικού οξέος, πέτρες κυστίνης και πέτρες φωσφορικού ασβεστίου. Οι διαιτητικοί παράγοντες είναι ιδιαίτερα σημαντικοί στο σχηματισμό πέτρας. Το πιο σημαντικό από αυτά δεν είναι η κατανάλωση αρκετών υγρών. Η υψηλή πρόσληψη ζωικών πρωτεϊνών, η υψηλή πρόσληψη νατρίου, η υψηλή κατανάλωση ραφιναρισμένων σακχάρων, η υψηλή κατανάλωση καφέ ή κακάο μπορούν επίσης να εξεταστούν μεταξύ των αιτιών. Οι λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος, οι δομικές διαταραχές στο νεφρό, ορισμένα φάρμακα και γενετικοί παράγοντες μπορούν επίσης να είναι αποτελεσματικές στο σχηματισμό πέτρας.
Συμπτώματα
Πολύ μικρές πέτρες μπορούν να περάσουν από το ουροποιητικό σύστημα απαρατήρητες, ενώ μεγαλύτερες πέτρες μπορούν να κολλήσουν στο σωλήνα (ουρητήρα) που συνδέει το νεφρό και την ουροδόχο κύστη. Το πιο κοινό παράπονο σε ασθενείς με πέτρες στα νεφρά είναι ο πόνος. Σε μερικούς ασθενείς, ο πόνος είναι τόσο ήπιος που δεν είναι αισθητός, ενώ σε άλλους μπορεί να είναι εξαιρετικά σοβαρός. Ο πόνος που προκαλείται από πέτρες στα νεφρά συνήθως θεωρείται
ως πόνος που εμφανίζεται και εξαφανίζεται κατά διαστήματα. Οι ασθενείς συνήθως περιγράφουν τον πόνο ως «πόνο στην πλευρά». ΕΚΤΟΣ από αυτόν τον πόνο, τα συμπτώματα των λίθων των νεφρών είναι τα εξής:
• Πόνος κατά την ούρηση • Αίμα στα ούρα • Ναυτία ή έμετος • Συχνή ούρηση • Ούρηση μικρές ποσότητες ούρων ή δυσκολία στην ούρηση • Πυρετός και ρίγη
Σε ορισμένους ασθενείς, οι πέτρες στα νεφρά μπορεί να ανιχνευθούν παρεμπιπτόντως ως αποτέλεσμα εξετάσεων που πραγματοποιούνται για άλλους σκοπούς χωρίς κανένα παράπονο.
Διαγνωστικές μέθοδοι
Στην ασθένεια των νεφρών, ακτινογραφία του ουροποιητικού συστήματος και υπερηχογραφία μπορεί να πραγματοποιηθεί για να υποστηρίξει τα ευρήματα που ανιχνεύονται εδώ και να διευκρινίσει τη διάγνωση, μαζί με το ιστορικό του ασθενούς και τη φυσική εξέταση. Οταν αυτές οι δύο εξετάσεις χρησιμοποιούνται μαζί, μπορεί να ανιχνευθεί ένα μεγάλο ποσοστό λίθων στα νεφρά. Η ανάλυση ούρων γίνεται για την ανίχνευση περιστασιακών λοιμώξεων του ουροποιητικού συστήματος ή αιμορραγίας στα ούρα λόγω πετρών. Επιπλέον, οι εξετάσεις αίματος μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τον προσδιορισμό της φύσης των λίθων ή για τη διερεύνηση των αιτιών τους. Η μη σκιαγραφική υπολογιστική τομογραφία (CT) μπορεί να πραγματοποιηθεί για την ανίχνευση πολύ μικρών λίθων ή για την απεικόνιση της ανατομίας των νεφρών σε ασθενείς που έχουν προγραμματιστεί για χειρουργική επέμβαση. Στην ενδοφλέβια πυελογραφία (IVP), μια άλλη μέθοδος που χρησιμοποιείται για την ανίχνευση των λίθων των νεφρών και την αξιολόγηση του ουροποιητικού συστήματος, ένα ανιχνεύσιμο φάρμακο ακτίνων Χ χορηγείται μέσω της φλέβας του ασθενούς και οι ακτίνες Χ λαμβάνονται καθώς το φάρμακο περνά μέσω του ουροποιητικού συστήματος μετά το φιλτράρισμα του αίματος μέσω των νεφρών, έτσι ώστε να μπορούν να παρατηρηθούν πέτρες στα νεφρά, μπλοκαρισμένες περιοχές στο ουροποιητικό σύστημα και ροή αίματος στα νεφρά.
Μέθοδοι θεραπείας
Μετά τη διάγνωση της πέτρας των νεφρών γίνεται με τις εξετάσεις, οι πιο σημαντικοί παράγοντες στο σχεδιασμό της θεραπείας είναι το μέγεθος της πέτρας και η θέση της στο νεφρό. Οσο μεγαλύτερο είναι το μέγεθος της πέτρας των νεφρών, τόσο λιγότερες πιθανότητες έχει ο ασθενής να περάσει την πέτρα αυθόρμητα. Επιπλέον, οι πέτρες που
βρίσκονται στο άνω μέρος των συστημάτων συλλογής νεφρών είναι πιο πιθανό να πέσουν από εκείνες που βρίσκονται στο κάτω μέρος. Ο τύπος της θεραπείας καθορίζεται ανάλογα με τη σοβαρότητα του πόνου του ασθενούς λόγω της πέτρας, εάν η πέτρα προκαλεί οποιαδήποτε βλάβη στο νεφρό και εάν παρεμποδίζει τη λειτουργία των νεφρών. Στη θεραπεία των επαναλαμβανόμενων λίθων των νεφρών, είναι σημαντικό να εντοπιστεί η υποκείμενη αιτία αυτών των λίθων. Για το σκοπό αυτό, μπορεί να απαιτηθούν λεπτομερείς εργαστηριακές εξετάσεις και επίπεδα ασβεστίου, μαγνησίου, φωσφόρου, ουρικού οξέος, βιταμίνης D και παραθορμόνης στο αίμα. Η εξέταση του pH των ούρων του ασθενούς, της κυστίνης του ουροποιητικού συστήματος, του ουρικού οξέος και του οξαλικού οξέος και η θεραπεία οποιασδήποτε υποκείμενης μεταβολικής ή ορμονικής αιτίας είναι σημαντική για τη θεραπεία και την πρόληψη των λίθων των νεφρών. Οι δομικές διαταραχές που μπορεί να υπάρχουν στο νεφρό ή στο ουροποιητικό σύστημα διερευνώνται λεπτομερώς με ακτινολογικές εξετάσεις και, εάν είναι απαραίτητο, μπορούν να διορθωθούν με χειρουργικές μεθόδους. ΣΤΙΣ επίμονες πέτρες στα νεφρά, η φαρμακευτική αγωγή μπορεί να επιλεγεί ανάλογα με τον τύπο της πέτρας. Αν και η μέθοδος θεραπείας και τα φάρμακα που θα χρησιμοποιηθούν ποικίλλουν, ο κύριος σκοπός της θεραπείας είναι να αυξηθεί η διαλυτότητα των κρυστάλλων στα ούρα και να αποφευχθεί η καθίζηση τους στο νεφρό και να γίνουν πέτρες.